ساعت 45میلیونی
ساعت حدود ۴بعدازظهر بود که زنگ گوشی ام به صدا درآمد. خواب آلود نگاهی به صفحۀ موبایلم انداختم و جواب دادم: «بله»
خانمی آن سوی خط پس از سلام و احوالپرسی با خوشرویی گفت: «شما در تراکنش های بانکی، برنده ی یک ساعت به ارزش ۴۵میلیون تومان شدین. آدرس و مشخصات کامل تونو بگین تا طی 7 یا 10 روز کاری براتون ارسال کنیم».
همان طور که صحبت می کرد از خودم پرسیدم: «کدوم تراکنش بانکی؟»
بعد به یاد رسید خریدهای اینترنتی افتادم که شماره ی تراکنش داشت و به ایمیلم فرستاده می شد. بنابراین آدرس و مشخصاتم را دادم و فقط حواسم بود شماره کارت و اطلاعاتی از این دست را در اختیارش نگذارم.
وقتی نوشتن مشخصاتم تمام شد، آن خانم ادامه داد: «هر زمان بسته به دست تون رسید مبلغ ۲۸۵ هزار تومن به مأمور پست بپردازید».
با تعجب پرسیدم: "مگه نمیگین من برنده شدم؟"
- بله شما برنده شدین.
- پس اگه برنده شدم چرا باید پول بدم؟
- خب شما ساعت رو برنده شدین اما این ساعت، کارتی داره که قیمتش ۲۸۵ تومنه. اگه بخواین همین کارتو از بیرون بخرین، باید حداقل یک میلیون تومن بپردازین.
-با خودم فکر کردم: «من که اصلاً ساعت لازم ندارم و چرا باید پول به ساعتی بدم که حتی عکسشو ندیدم و هیچ اطلاعی از مشخصاتش ندارم». بنابراین گفتم: «خب پس اگه اینطوریه نمیخواد بفرستین».
با شنیدن این حرف، ناراحت شد. لحن کلامش تغییر کرد و با صدایی که عصبانیت در آن موج می زد گفت: «باشه اصلاً نمی فرستیم» و گوشی را چنان محکم گذاشت که صدایش چند ثانیه ای در گوشم پیچید.
گفتگوی ما تمام شد. موبایل را کنارم گذاشتم و برای لحظاتی به فکر فرو رفتم. از خودم می پرسیدم: «واقعاً این چجور هدیه دادنه؟ اگه اون خانوم راست میگه و ساعت، هدیه است پس چرا میخواد پول بگیره؟ اگه هم اونقدر سخاوتمنده که 45میلیون کادو بده دیگه اون 285 تومن واسش رقمی نیست که درخواست کنه».
بعد این موضوع به ذهنم خطور کرد که شاید این روش هم یک شگرد ماهرانۀ دیگر است برای فروش غیرمستقیم محصولاتشان. شاید قیمت واقعی آن ساعت، بیشتر از 285 تومان نیست و شاید مسائلی همچون برنده شدن در قرعه کشی و کارت همراه ساعت هم فقط بهانه ای باشد برای فروش زیرکانۀ آن و نقد کردن هزینه هایش.
به قلم: نسرین زبردست
اینستاگرام zebardastnasrin
